วัสดุแอโนดเสียสละที่ฝังอยู่ในท่อส่งน้ํามันหนัก

เมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นอัตราการกัดกร่อนของโลหะผสมอลูมิเนียมและโลหะผสมสังกะสีเมื่อวัสดุแอโนดเสียสละเพิ่มขึ้นความจุที่แท้จริงและประสิทธิภาพในปัจจุบันลดลงอัตราการบริโภคจะเพิ่มขึ้นและอายุการใช้งานลดลง ที่ 80 °Cอัตราการกัดกร่อนและอัตราการใช้ของแอโนดอลูมิเนียมต่ํากว่าแอโนดสังกะสีกระแสคัปปลิ้งมีขนาดใหญ่กว่าและผลการป้องกัน cathodic มีความสําคัญมากกว่าในขณะที่ศักยภาพในการทํางานของแอโนดสังกะสีที่ 80 °Cสูงกว่าศักยภาพการป้องกันขั้นต่ําไม่เป็นไปตามข้อกําหนดของมาตรฐาน GB / T 21448-2017 โลหะผสมอลูมิเนียมมีความเหมาะสมมากขึ้นเป็นวัสดุแอโนดเสียสละสําหรับท่อส่งน้ํามันหนักอุณหภูมิสูงกว่าโลหะผสมสังกะสี.

องค์ประกอบทางเคมีของแอโนดโลหะผสมอลูมิเนียม

องค์ประกอบทางเคมีของแอโนดโลหะผสมอลูมิเนียม

ในปัจจุบันวัสดุแอโนดเสียสละที่ใช้กันทั่วไปคืออลูมิเนียมอัลลอยด์โลหะผสมสังกะสีและแมกนีเซียมอัลลอยด์ แมกนีเซียมแอโนดไม่เหมาะสําหรับแอโนดเสียสละที่มีอายุการใช้งานยาวนานภายใต้ชั้นฉนวนของท่อส่งน้ํามันหนักที่อุณหภูมิสูงเนื่องจากประสิทธิภาพในปัจจุบันต่ําการบริโภคที่รวดเร็วและวิวัฒนาการของไฮโดรเจนที่ง่ายและการเหนี่ยวนําประกายไฟ ดังนั้นการบังคับใช้ของวัสดุแอโนดที่แตกต่างกันภายใต้สภาวะอุณหภูมิสูงจึงถูกกล่าวถึงอย่างครอบคลุมผ่านการทดสอบการกัดกร่อนการทดสอบเร่งกระแสคงที่และการทดสอบประสิทธิภาพการมีเพศสัมพันธ์ แอโนดอลูมิเนียมอัลลอยด์ที่เลือกและแอโนดโลหะผสมสังกะสีเป็นวัสดุแอโนดที่เหมาะสมสําหรับการปกป้องท่อส่งน้ํามันหนัก