การเลือกวัสดุแอโนดเสียสละที่ฝังอยู่ในท่อส่งน้ํามันหนัก

เมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นอัตราการกัดกร่อนของวัสดุแอโนดอลูมิเนียมและสังกะสีจะเพิ่มขึ้นความจุที่แท้จริงและประสิทธิภาพในปัจจุบันลดลงอัตราการบริโภคเพิ่มขึ้นและอายุการใช้งานลดลง ภายใต้เงื่อนไขของ 80 °Cอัตราการกัดกร่อนและอัตราการใช้ของแอโนดอลูมิเนียมจะต่ํากว่าแอโนดสังกะสีและกระแสคัปปลิ้งมีขนาดใหญ่ขึ้นและผลการป้องกัน cathodic มีความสําคัญมากกว่า อย่างไรก็ตามศักยภาพในการทํางานของแอโนดสังกะสีที่ 80 ° C นั้นสูงกว่าศักยภาพการป้องกันขั้นต่ําซึ่งไม่เป็นไปตามข้อกําหนดของมาตรฐาน อลูมิเนียมอัลลอยด์มีความเหมาะสมมากกว่าโลหะผสมสังกะสีเป็นวัสดุแอโนดเสียสละสําหรับท่อส่งน้ํามันหนักอุณหภูมิสูง

Selection of sacrificial anode material embedded in heavy oil transmission pipeline

ขั้วบวกเสียสละถูกติดตั้งโดยตรงในชั้นฉนวน วิธีนี้สามารถให้การป้องกัน cathodic สําหรับท่อฉนวนหลังจากน้ําไหลเข้า ขั้วบวกเสียสละที่เหมาะสมสําหรับการติดตั้งในชั้นฉนวนรวมถึงแอโนดริบบิ้นและแอโนดแผ่น ในปัจจุบันวัสดุแอโนดเสียสละที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ อลูมิเนียมอัลลอยด์โลหะผสมสังกะสีและโลหะผสมแมกนีเซียม แมกนีเซียมแอโนดไม่เหมาะสําหรับขั้วบวกเสียสละที่มีอายุการใช้งานยาวนานภายใต้ชั้นฉนวนของท่อส่งน้ํามันหนักที่อุณหภูมิสูงเนื่องจากประสิทธิภาพในปัจจุบันต่ําการบริโภคที่รวดเร็วและวิวัฒนาการของไฮโดรเจนที่ง่ายและการเหนี่ยวนําประกายไฟ

เมื่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้นอัตราการกัดกร่อนของทั้งขั้วบวกอลูมิเนียมและแอโนดสังกะสีจะเพิ่มขึ้น ที่อุณหภูมิต่ํากว่า (20 °Cและ 50 °C) อัตราการกัดกร่อนที่สม่ําเสมอของขั้วบวกทั้งสองไม่แตกต่างกันมากนัก แต่เมื่ออุณหภูมิถึง 80 °Cอัตราการกัดกร่อนที่สม่ําเสมอของแอโนดสังกะสีจะสูงกว่าแอโนดอลูมิเนียมอย่างมีนัยสําคัญและการกัดกร่อนตามขอบเกรนเกิดขึ้น เมื่อพิจารณาถึงประสิทธิภาพการกัดกร่อนด้วยตนเองประสิทธิภาพทางเคมีไฟฟ้าและประสิทธิภาพการมีเพศสัมพันธ์ของวัสดุแอโนดทั้งสองอลูมิเนียมอัลลอยด์จึงเหมาะกว่าที่จะเป็นวัสดุแอโนดเสียสละสําหรับท่อส่งน้ํามันหนักที่อุณหภูมิสูง